آه ای وبلاگ خوبم

یکی از خوبیای وبلاگ اینه که هرچقد میخوای غر می زنی هیچکسم نمی گه دهنتو ببند چون اگه بگه شما میتونین بگین دوست عزیز این تویی که باید وبلاگ منو ببندی.. خب دیگه داشتم میگفتم. وبلاگ داشتن خیلی خوبه. کانال داشتن هم بد نیستا ولی وبلاگ یه چیز دیگه ست. اینکه یه صفحه ای رو با یه سری مقدمات باز کنی و بدونی که بعضیا اینجارو بخاطر تو باز میکنن خیلی خوبه. مثلا کانال چک کردن که آسونه چون همه تو تلگرامن صبح تا شب. ولی وقتی یکی وبلاگتو باز می کنه یعنی شاید به انتخاب خودش اومده. و من اینو دوست دارم. 

وبلاگ داشتن معجزه می کنه. مثلا به محض اینکه این صفحه رو باز کردم و تایپ کردم اشک توی چشمم خشک شد و یه باد خنک هم از در تراس اومد اصن همه چیو درست کرد. خیلی وقت پیشا گفته بودم که دوست دارم گاهی وبلاگمو بغل کنم. الان مثه همون موقعست بغلش کنم و ببوسمش بخاطر تحمل حرفام اونم این همه سال. من اینجا بزرگ شدم. حق آب و گل و این صوبتا.حالا بماند که سه هزار بار وبلاگمو عوض کردم و ارشیو مثلا سال ۹۰ رو اینجا ندارم :( ولی بهرحال!