امروز اولین جلسه ی کاریِ رسمیِ من به عنوان روان شناسه.روان شناسِ کودک.همونطوری که همیشه آرزوش رو داشتم
مصاحبه با مادر انجام شده در طی جلسات و حالا نوبتِ خودِ کودکه.کودکِ 12 ساله :)
خیلی خدا رو شاکرم بابتِ این فرصت و خیلی هم خوشحالم. البته کمی هم نگرانم و هیجان دارم.
یکبار دیگه جلسه ی اول رو مرور میکنم و بعد یک مدیتیشنِ کوتاه انجام میدم که نگرانیم کمتر بشه. واقعا که هد اسپیس بزرگترین نعمتِ زندگی منه.
ویش می لاک/
بوس.