منِ کوچولو در جاده و سفر ها،با غر و گریه رو به بابا:
+اگر میخوای شجریان بذاری،حداقل شاد بذار.
منظور وِی،تصنیف بود :))) مثلا ز دست محبوب و از غمِ عشقِ تو ای صنم و فلان.
…..
منِ ۲۷ ساله همه ی امروز،به دنبال آواز ها بودم و تازه باهاشون همخوانی هم میکردم!
…..
هیچی دیگه :)
همین.
شب بخیر.
هزارررر آفرین بهتون که آهنگهای استاد شجریان رو گوش میدین و روح مطهرش قرین رحمت اللهی
متشکرم