بنشین سروِ روانم بنشین
بنشین راحت جانم بنشین
بنشین مونس دیرینه ی من
بنشین تازه جوانم بنشین
بنشین مایه ی آشفتگی ام
بنشین امن و امانم بنشین
بنشین حاصل و محصولِ دلم
بنشین جان و جهانم بنشین
«فیض کاشانی»
…..
چقدر قشنگ و لطیف! بغضی شدم..
فکر کن یکی رو انقدر دوسش داشته باشی که بهش بگی “حاصل و محصولِ دلم” عاخّی… :)