آدمای عجیب

وایت چاکلت خوردم امشب و یکم سنگینم کرد.البته نصفش ریخت روی صندلی ماشینم و گندکاری شد و مجبور شدم حسابی تمیزش کنم.ولی احتمالا دوباره دلم نخواد وایت چاکلت بگیرم چون یدونه ش برای من به تنهایی سنگینه.

امروز توی آموزشگاه یه مامانه اومده بود و سر یکی از همکارا فریاد میکشید!فریادِ واقعی ها!یعنی جیغ میزد تقریبا.یارو دیوونه س رسماَ.چون مچ یکی از بچه ها رو هم گرفته بود و فشار داده بود و سرش داد زده بود که تو به چه حقی به بچه ی من گفتی سطحت از اون بالاتره :| خل و چل! سوپروایزرمون هم حسابی از خجالتش در اومد.همکارم آدم مظلومیه و هیچی نگفته بهش!ولی اگر من بودم،میدونستم چجوری حالش رو جا بیارم.چون صدای من خیلی از اون چیزی که فکر میکنید میتونه بلند تر باشه.اینو همین چند وقت پیش متوجه شدم.(البته متاسفانه..اَه هنوزم یادم میفته شونه ی چپم یه حالتی بهش دست میده مثلِ بی حسی..) واقعا آدما چجوری میتونن همیشه شاکی باشن و چجوری میتونن انقدر با هم دعوا کنن؟

شاگردای یکی از کلاسام،همون که دخترای نوجوون و پررویی بودن،همونایی که خیلی باهاشون مدارا کردم،از این ترم باهام نیستن دیگه.امروز که منو توی دفتر دیدن،یکیشون زد زیر گریه و بقیشون خواهش کردن که برگردم و گفتن تیچر چرا این کارو باهامون کردین؟چرا رفتین؟یکیشون هم گفت تیچر اشتباه کردیم،میشه برگردیم؟ حالا از اونموقع دارم فکر میکنم که آیا این موضوع واقعا در ذاتِ انسان هاست؟یعنی تا یک چیزی رو دارن قدرش رو نمیدونن و بعد که از دستش میدن،تازه میفهمن که اشتباه کردن! این موضوع چرا در انسان ها حل نمیشه واقعا؟خیلی عجیبه برام. و البته من خیلی خوشحالم که دیگه اون کلاس رو ندارم؛چون قدرم رو نمیدونستن و زحماتم رو نادیده میگرفتن؛خب منم اون جایی که ارزشم رو ندونن نمیمونم هیچوقت.میخواد هرجایی و هرکسی باشه.والا!حقشونه اصن.بذار با این معلم جدیدشون برن جلو تا بفهمن من چقدر متفاوت تدریس میکردم و چه معلمی رو از دست دادن. من که خوشحالم

امروز با سه تا شاگرد کلاس داشتم و یکیشون انقدر خوشگل بود که باورم نمیشد چینی باشه!خیلی خوشگل بود.نمیتونم بگم چقدر!

آره خلاصه.امروز روز خوبی بود.نرسیدم درس بخونم و هنوز جزوه نوشتنم مونده که الان میرم و انجامش میدم.

یکی از قرصام خواب آوره و باعث میشه شبا بیهوش بشم.

خلاصه این که آره همین.

یک چیزی ذهنم رو درگیر کرده که دقیقا نمیدونم چیه.شایدم میدونم ولی نمیخوام قبول کنم؟نمیدونم دقیقا..بالاخره که متوجه میشم.